De CSRD, die in april 2021 door de EU werd goedgekeurd, zal de huidige richtlijn voor nichtfinanziellen berichterstattung (NFRD) vervangen en uitbreiden. Die Zielsetzung ist es, hochwertige, vergleichbare und verlässliche Standards für die Nachhaltigkeitsberichterstattung in der gesamten EU zu etablieren. Het CSRD zal alle grote bedrijven en alle grote bedrijven (met uitzondering van de microbedrijven) verplichten om gedetailleerde EU-normen op te stellen voor berichterstattung over Nachhaltigkeit. Dit erweitert het Geltungsbereich im Vergleich zur NFRD erheblich, die nur große öffentliche Interessenträger umfasste.
Mit der Ausweitung der Berichtspflicht erhöht sich die Anzahl der berichtspflichtigen Unternehmen EU-weit von bisher 11.600 auf geschätzt 49.000.
Die Berichterstattung beinhaltet, ist aber nicht beschränkt auf folgende Themen:
Outside-In en Inside-Out
Die "Doppelte Materialität" is een Schlüsselprinzip in de context van de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) en richt zich op twee verschillende soorten gevolgen:
Buiten materiaal: Hierbei geht es darum, wie Umwelt-, Sozial- und Governance-Themen (ESG) die finanzielle und betriebliche Leistung eines Unternehmens beeinflussen. In Wesentlichen geht es darum, wie der Wert des Unternehmens durch Nachhaltigkeitsrisiken und -chancen beeinflusst werden kann. Zo kan een bedrijf bijvoorbeeld een financieel risico lopen door de fysische gevolgen van klimaatverandering of door het risico van overgang naar een CO2-arme economie. Auf der anderen Seite könnte das Unternehmen finanzielle Chancen durch die Entwicklung nachhaltiger Produkte oder Dienstleistungen haben.
Inside-out-materialität: Dies bezieht sich auf die Auswirkungen der Aktivitäten eines Unternehmens auf die Umwelt und die Gesellschaft. Hier gaat het ook om de vraag of de bedrijfsactiviteiten en -activiteiten van een onderneming al dan niet tot duurzame resultaten leiden. Zo kan een bedrijf bijvoorbeeld door zijn activiteiten bijdragen aan de luchtkwaliteit, de biodiversiteit of de sociale ongelijkheid. Die Berücksichtigung dieser Auswirkungen istentscheidend für die Unternehmensverantwortung und Nachhaltigkeit.
Auswirkungen für Unternehmen und ihre Berichterstattung
Die Umsetzung der CSRD bedeutet, dass Unternehmen in die Erhebung, Verarbeitung und Offenlegung mehr Nachhaltigkeitsinformationen als zuvor investieren müssen. Dies wird zusätzliche Ressourcen und Schulungen erfordern, sowie eine ganzheitliche Integration von Nachhaltigkeit in Prozesse und Entscheidungen.
Deze veranderingen zijn echter niet alleen noodzakelijk, maar ook een kans. Verbesserte Transparenz kan Vertrauen bei Stakeholdern aufbauen, von Investoren und Regulierungsbehörden bis hin zu Kunden und Mitarbeiter*innen. Ze kan Unternehmen helpen om risico's en risico's in hun bedrijven en liefdadigheidsinstellingen snel te herkennen en datengestützte, nachhaltige maatregelen te treffen.
Bovendien kan die verpflichtende Nachhaltigkeitsberichterstattung een einheitliches Spielfeld schaffen, waarop alle Unternehmen, ongeacht hun grootte of aard, dezelfde hoge normen voor Rechenschaftspflicht toepassen. Dit erhöht niet alleen de Wettbewerbsfähigkeit, maar bevordert ook de unternehmerische Verantwortung en nachhaltige Entwicklung.
In de 18 maanden die volgden op de baanbrekende OESO-klacht van Client Earth tegen BP, een klacht die in een belangrijke, precedent scheppende beoordeling door het Nationale Contactpunt van het Verenigd Koninkrijk als "materieel en inhoudelijk" werd bestempeld, is er internationaal een aanzienlijke toename geweest van het aantal vervolgingen in verband met Greenwashing. Volgens de meest recente cijfers die door de VN zijn gepubliceerd, zijn er op dit moment meer dan 1.550 klimaatgerelateerde zaken in 39 rechtsgebieden in behandeling bij rechtbanken en een steeds groter deel van deze vervolgingen is gebaseerd op de bewering dat "bedrijfsreclame onjuiste of misleidende informatie bevat over de gevolgen voor het milieu". Deze bevinding werd gestaafd in een rapport uit juli 2021 van de London School of Economics.
Maar hoewel beschuldigingen van Greenwashing van oudsher gericht waren op het handelsrecht, met name beschuldigingen van valse reclame, blijkt uit recent onderzoek dat activistische NGO's, belanghebbenden en consumenten steeds vaker procederen op basis van vermeende selectieve of misleidende verklaringen in milieu-, sociale en bestuurlijke ("ESG") rapportages en informatiemateriaal. De meest recente Roadmap ESG-geschillengepubliceerd door de World Business Council for Sustainable Development, een bijlage gewijd aan gevallen van "Corporate Disclosure ESG Litigation" en dringt er bij bedrijven op aan om "openbare bekendmakingen met betrekking tot ESG-kwesties net zo serieus te behandelen als bekendmakingen met betrekking tot financiële informatie", juist omdat ze nu zo "een vruchtbare bron van rechtszaken" zijn.
In een tijd waarin bedrijven in alle regio's en bedrijfstakken onder ongekende druk komen te staan van investeerders en andere belanghebbenden om hun ESG-risico's, -praktijken en -effecten bekend te maken, kunnen leiders het zich niet veroorloven om deze nieuwe trend in klimaatrechtszaken over het hoofd te zien. Wat is de huidige stand van zaken op het gebied van de regelgeving voor ESG-rapportage? En welke stappen kunnen bedrijven nemen om zich te beschermen tegen het risico dat ze voor de rechter worden gedaagd op basis van informatie in ESG-rapportagemateriaal?
"Steeds meer mensen willen groen leven en ik juich bedrijven toe die milieuvriendelijke producten of diensten willen produceren. Er zijn echter ook gewetenloze handelaars die consumenten om de tuin leiden met vage, valse of overdreven claims. De Commissie zet zich volledig in om consumenten te helpen bij de groene overgang en om greenwashing te bestrijden. "
Didier Reynders
Europees commissaris voor Justitie
Januari 2021
Een belangrijke factor die bijdraagt aan de toename van het aantal gevallen van Greenwashing dat wordt vervolgd op basis van vermeende onjuiste of misleidende informatie in ESG-literatuur, is het opvallende gebrek aan een robuust regelgevend kader voor de inhoud van dergelijke literatuur. Hoewel er recentelijk een proliferatie is ontstaan van vrijwillige, gestandaardiseerde ESG-rapportagekaders, heeft het gebrek aan duidelijke regelgeving met betrekking tot bijvoorbeeld bewijsvereisten voor claims, of gestandaardiseerde mechanismen om plannen, doelstellingen en procedurele aspiraties op de langere termijn te onderscheiden van de hedendaagse praktijk en impact, een juridische ambiguïteit gecreëerd die aanleiding geeft tot rechtszaken.
Tegen deze achtergrond komen wetgevers aan beide zijden van de Atlantische Oceaan steeds meer in beweging om de ESG-regelgeving aan te scherpen, vooral als het gaat om milieukwesties. Zo bleek in januari 2021 uit een onderzoek van de Europese Commissie dat 42% van de duurzaamheidsclaims die bedrijven in de EU in verschillende online contexten publiceren, mogelijk in strijd zijn met de EU-wetgeving. De Commissie heeft sindsdien plannen bekendgemaakt om de openbaarmakingsvereisten van de Richtlijn Niet-financiële Rapportage (NFRD) uit te breiden via de invoering van een verdergaande Richtlijn Corporate Sustainability Reporting (CSRD).
Ook in het Verenigd Koninkrijk heeft de Competition and Markets Authority (CMA) gedetailleerd onderzoek gedaan naar misleidende milieuclaims. In september publiceerde de CMA verder een"Green Claims Code", die 6 belangrijke punten bevat om consumenten te helpen de betrouwbaarheid van milieuclaims op verpakkingen of in advertenties te beoordelen.
In de Verenigde Staten zien we een vergelijkbare richting in de regelgeving. In april lanceerde de Securities and Exchange Commission (SEC) bijvoorbeeld een openbare raadpleging over ESG-rapportage "met het oog op het vergemakkelijken van de openbaarmaking van consistente, vergelijkbare en betrouwbare informatie over klimaatverandering". Voorzitter Gary Gensler heeft sindsdien publiekelijk toegezegd dat de SEC begin 2022 een gestandaardiseerd rapportagekader zal voorstellen.
Even belangrijk is dat de International Financial Reporting Standards Foundation (IFRS) in maart heeft toegezegd een nieuw orgaan op te richten, de International Sustainability Standards Board (ISSB), om de overgang naar consistente en vergelijkbare standaarden voor ESG- en duurzaamheidsrapportage te versnellen. De ISSB, die formeel werd gelanceerd tijdens de cruciale COP-26 top in november in Glasgow, zal samenwerken met de Climate Disclosure Standards Board (CDSB) en de Value Reporting Foundation (VRF) om standaarden te produceren die "investeerders zullen helpen begrijpen hoe bedrijven reageren op ESG-kwesties, zoals het klimaat, om beslissingen over kapitaalallocatie te onderbouwen".
Labels als "groen" of "duurzaam" zeggen beleggers veel. Welke gegevens en criteria gebruiken vermogensbeheerders om ervoor te zorgen dat ze voldoen aan de doelstellingen van beleggers - de mensen aan wie ze zichzelf als "groen" of "duurzaam" op de markt hebben gebracht? Ik vind dat beleggers moeten kunnen zien wat er onder de motorkap van deze fondsen zit.
Gary Gensler
Voorzitter van de U.S. Securities and Exchange Commission
Juli 2021
Maatregelen die bedrijven nu kunnen nemen om capaciteit op te bouwen
Maar hoewel de invoering van robuustere regelgevingskaders bedrijven meer duidelijkheid zal verschaffen over de structuur en inhoud van ESG-verslaggeving, zullen bedrijven nog steeds een evenwicht moeten vinden tussen enerzijds het voldoen aan de openbaarmakingsvereisten van wetgevers en anderzijds ervoor zorgen dat het beleid en de toezeggingen die in ESG-verslaggeving worden beschreven, hen niet blootstellen aan rechtszaken. Bovendien zullen regelgevers, vanwege de enorme verscheidenheid aan producten en diensten die in de komende jaren verplicht zullen worden om te rapporteren, waarschijnlijk slechts in staat zijn om een zeer algemeen kader voor ESG-rapportage te bieden en de mate van standaardisatie zal sterk variëren van sector tot sector.
Uiteindelijk is de beste verdediging voor elk bedrijf tegen de beschuldiging van Greenwashing het voorkomen ervan. In dit opzicht is het absoluut noodzakelijk dat ESG-rapportageprocessen worden geïntegreerd in een samenhangend, bedrijfsbreed systeem van duurzaamheidsbeheer, dat actief wordt ondersteund op senior managementniveau en wordt aangevuld met de introductie van concreet beleid en meetmethoden voor het meten en beoordelen van vooruitgang. Ongunstige effecten mogen nooit worden verdoezeld of geminimaliseerd, maar moeten volledig worden verantwoord en aangevuld met de introductie van concreet, meetbaar verbeteringsbeleid. Evenzo moet elke bewering van een positieve impact worden gestaafd met betrouwbare gegevens en in een transparante context worden geplaatst waarin bijvoorbeeld de invloed van basisregelgeving en wettelijke verplichtingen tot uiting komt.
Desalniettemin zijn er een aantal eenvoudige, praktische maatregelen die alle bedrijven op korte termijn zouden moeten overwegen om ESG-rapportagecapaciteit op te bouwen en daarmee aansprakelijkheid voor beschuldigingen van Greenwashing in de toekomst te minimaliseren.
1. Inspraak hebben in het vaststellen van normen
Zoals hierboven uiteengezet, is er een groeiende bereidheid onder wetgevers in verschillende jurisdicties om de inhoud en structuur van ESG-informatie te reguleren. Dergelijke standaarden en procedures zullen echter niet in een handomdraai tot stand komen en, zoals recente raadplegingen door de SEC en de Europese Commissie aangeven, zullen bedrijven die de langetermijnwaarde van ESG-praktijken erkennen volop de kans krijgen om vorm te geven aan een zich ontwikkelend beleidslandschap.
Het zijn juist de bedrijven die deelnemen aan overleg met de overheid, die deelnemen aan bijeenkomsten met regelgevers en die maatregelen nemen om hun institutionele rapportagecapaciteit te verbeteren, die de sterkste positie zullen innemen om te gedijen in een strenger gereguleerd rapportage-ecosysteem in de toekomst. Bovendien zullen organisaties die proactief zijn in het openbaar maken van duurzaamheidscijfers, vooruitlopend op de invoering van bindende verplichtingen, ook de meeste kans maken om gehoord te worden in discussies over het opstellen van standaarden, omdat zij de geloofwaardigheid en institutionele capaciteit zullen bezitten die nodig is om de agenda te bepalen.
2. Gebruik maken van bestaande rapportagecapaciteit
Hoewel de IFRS duidelijk heeft gemaakt dat de voorgestelde gestandaardiseerde ESG-rapportagecriteria prioriteit zullen geven aan milieufactoren, is het noodzakelijk dat organisaties de "S"- en "G"-overwegingen niet uit het oog verliezen bij het ontwikkelen van openbaarmakingscapaciteiten. De relatie tussen de milieu-, sociale en bestuurlijke effecten van ondernemingen is namelijk dermate nauw met elkaar verweven dat ze nooit effectief geïsoleerd kunnen worden aangepakt en met deze corelationaliteit moet rekening worden gehouden bij het ontwikkelen van een ESG-verslaggevingsstrategie.
Simpel gezegd dwingt de uitgebreide reikwijdte van ESG-rapportage bedrijven om een beroep te doen op de vaardigheden en input van de hele organisatie om betekenisvolle waarde te creëren voor belanghebbenden. De expertise van financiële afdelingen kan in dit opzicht bijzonder waardevol zijn. Chief Finance Officers en financial controllers kunnen putten uit hun uitgebreide rapportage-ervaring om niet-financiële openbaarmakingsprocessen en -controles vorm te geven. Inbreng van financiële experts kan ook helpen bij de ontwikkeling van effectieve governance voor duurzaamheidsrapportagemechanismen en kan mogelijk helpen bij het verkrijgen van onafhankelijke zekerheid over niet-financiële processen.
3. Wortel uw rapportage in robuuste gegevens
Zoals we hebben gezien, is het waarschijnlijk dat hoe meer informatie organisaties rapporteren en openbaar maken over hun ESG-prestaties, hoe meer kritisch hun gepubliceerde materiaal zal worden bekeken. Dit onderzoek zal zich waarschijnlijk richten op de diepgang en betrouwbaarheid van de openbaarmakingen, de blootstelling aan risico's en veerkracht, maar ook op zorgen over Greenwashing.
De door de Europese Commissie voorgestelde richtlijn voor duurzaamheidsverslaglegging zal grote bedrijven bijvoorbeeld verplichten om "beperkte zekerheid" te verkrijgen over hun gerapporteerde duurzaamheidsinformatie van hun wettelijke auditor of van een onafhankelijke leverancier van assurance-diensten.
Daarom is het noodzakelijk dat alle informatie die bedrijven verstrekken aan belanghebbenden en regelgevende instanties over de impact, acties en het beleid op sociaal en milieugebied, gebaseerd is op robuuste en objectief verifieerbare gegevens die de meest nauwgezette analyse kunnen doorstaan.
In een tijd waarin ESG-bekendmakingen onder een ongekende publieke, regelgevende en media-aandacht komen, is het raadzamer dan ooit om een beroep te doen op de diensten van een internationaal gerenommeerde leverancier van duurzaamheidsbeoordelingen, zoals EcoVadis; een die beschikt over de middelen en expertise die nodig is om alle informatie die tijdens een beoordeling aan het licht komt op te sporen, te traceren en te verifiëren en om een nauwgezette, objectieve onderzoeksmethodologie te schetsen die de gepubliceerde gegevens onderbouwt.
Uiteindelijk is elke ESG-bekendmaking slechts zo robuust als de gegevens waarover wordt gerapporteerd, en het unieke, holistische karakter van de toonaangevende beoordelingsmethodologie van EcoVadis kan uw bedrijf voorzien van een diep reservoir van objectief verzamelde, gestandaardiseerde gegevens die nauwkeurig kunnen worden vergeleken met de prestaties van branchegenoten en met vertrouwen kunnen worden doorgegeven aan belanghebbenden.
Neem contact op of kom meer te weten over hoe EcoVadis uw bedrijf kan helpen om de toezichthouders voor te blijven en proactief te bouwen aan duurzaamheid en veerkracht in uw organisatie en toeleveringsketen.